از شوق شدم عمری میخانه به میخانه
بس توبه که بشکستم ، پیمانه به پیمانه
دل را چو دهم پندی ، نپذیرد و می گوید
گردیده نصیحت گو ، دیوانه به دیوانه
در خانه ی مسکینان ، از جور غنی یاران
جز آه نمی باشد ، کاشانه به کاشانه
بس روز و شب از مردم بیدادگری دیدم
چون جغد گریزانم ، ویرانه به ویرانه
در صومعه و مسجد ، جز اهل ریا نبود
خواهم که روم چندی بتخانه به بتخانه
در انجمن رندان دیدم به بر شمعی
جان باختن آموزد ، پروانه به پروانه
آزار و جفا ( سالم ) بس دیده ام از خویشان
آن گونه که نپسندد ، بیگانه به بیگانه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: